խայանաթ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ խա•յա•նաթ
- Գամիրք՝ խարդախ, նենգ ◆ Վե գնա, մարթ հաց չի տա, հացին խայանաթ թամաշ անի։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ –Է՜յ նամառդ խայանաթ փաշա, չիմացար մառդանա կռիվ տալ։ Ժվ
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։