խայաքար
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ խա•յա•քար
- Նոր Նախիջևան՝ հեսան, սրաքար
Արտահայտություններ
խմբագրել- խայաքար կտրել - (փխբ․) խիստ զայրանալ, կատաղել ◆ Նա թամամ խայաքար կըտռիլ է։ Ռափայել Պատկանյան
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։