Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խայ•տա•բ(ը)•ղետ

Ստուգաբանություն

գույնզգույն բծեր ունեցող, խատուտիկ ◆ Ոսկի, դեղին, վառ ծիրանի գույներ հագեք խայտաբղետ: Հովհաննես Թումանյան ◆ Մայում էին նորածին գառների և ուլերի հարյուրավոր խայտաբղետ խմբեր։ Խաչիկ Դաշտենց
զանազան տեսակներից՝ կարգերից՝ գույներից և այլն բաղկացած, բազմատեսակ, բազմատարր, զանազանակերպ ◆ Խայտաբղետ բուսականություն։ ◆ Կրկեսի պես մի վիթխարի, խայտաբղետ, խայտանկար՝ Եզերքի մոտ ճանապարհի երևում էր քաղաքը քար։ Եղիշե Չարենց
ոչ միատար, ոչ միատեսակ ◆ Եկան ընդունվելու ժողովրդական գնդերը։ Սրանք խայտաբղետ էին։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Լայն բակը լցվել էր խայտաբղետ բազմությամբ ։ (Բաբկենց)

խատուտիկ, նախշուն, խայտանկար, խայտապիսակ, բծավոր, պիսակավոր, պիսակուտ, բազմաբղետ, բազմանկար, (հնց․)՝ խայտախտիղ, խայտափ, խայտափիտ, խայտպտուն, խայտումատ, երանգախայտ, խայծկուր, խայծոտ, հոգնաբիծ, (գվռ․)՝ պտպտիկ, պտպտուն, պտպտուրիկ, պտուտուրիկ, պուտպուտ, պուտպուտիկ, պուպուշ, չթչթօկ, ճլպտուն, ճլպլտուն, ճլպտուրիկ
գույնզգույն, երփներանգ, երփնաթույր, երփնագույն, բազմերանգ, բազմագույն, պեսպես, զանազանակերպ, (բրբ․) ճլպլտուն, ճլպտուրիկ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ bright գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։