խայտաճամուկ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɑjtɑt͡ʃɑˈmuk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խայ•տա•ճա•մուկ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- վառ և բազմազան գույներով, գույնզգույն ◆ Եվ իջավ մռայլ երազը չարի այն խայտաճամուկ դաշտերում անբան։ Եղիշե Չարենց ◆ Խայտաճամուկ հագուստներ։ (Րաֆֆի) ◆ Կան միայն փաղաքշական խոսքեր, խայտաճամուկ գովեստներ։ (Րաֆֆի)
- հյուսիսում ապրող կրծողների դասին պատկանող փոքրիկ կենդանի, որն ունի երկար խայտավոր բուրդ (լիմինգ) ◆ Տեսա նաև բևեռաղվեսի և խայտաճամուկի հետքեր։ Նանսեն
Հոմանիշներ
խմբագրել- խայտաբղետ երփներանգ
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։