խայտանք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɑjtɑŋkʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խայ•տանք
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- խայտալը, ուրախանալ ◆ Խայտանք զգաց…Խարույկի ցոլացող բոցերը նկատելով։ Խաչիկ Դաշտենց
- հրճվանք, ցնծություն, ուրախություն ◆ Համլետի այս հեգ և անբռնադատ համակերպումը խայտանք է սրտիս։ Շեքսպիր ◆ Քերթողը կը ճանչենա իր հին երազները, խայտանքները իր հոգիին։ (Միսաք Մեծարենց)
- թռչկոտել, թռվռալ
- երեխաների վազվզոց
- խաղս, խլիրտ ◆ Քեզանով վերջացավ, կապուտաչյա իմ քույր, նրա կողերի խայտանքը, ընդմիշտ լռեց նրա քնարը։ (Վահան Թոթովենց)
Հոմանիշներ
խմբագրել- բերկրանք, ցնծություն, ուրախություն, հրճվանք
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։