խայտառակություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɑjtɑrɑkutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խայ•տա•ռա•կու•թյուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- խայտառակելը, խայտառակվելը ◆ Այդպիսի խայտառակությամբ մարդ ինչպես կարող է մնալ այստեղ։ ◆ Որպիսի խայտառակությամբ գյուղական հասարակությունից արտաքսում էին մի կնոջ։ (Րաֆֆի)
- ամոթալի արարք՝ վարմունք ◆ Ես դատի կտամ, սա խայտառակություն է: (Գարեգին Սևունց)
Հոմանիշներ
խմբագրել- անպատվություն, անարգանք, ամոթ, ամոթանք
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։