Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խայ•տա•ռակ•վել

Ստուգաբանություն

ամաչեցնել, ամոթ բերել, ամոթանքի առարկա դարձնել ◆ Ինչ վիրավորանքներ ստացավ նա, որչափ անպատվվեց, խայտառակվեց։ (Շիրվանզադե) ◆ Էսպես խայտառակվեցինք աշխարհքի մեջ։ Հովհաննես Թումանյան

կշտամբվել, անարգվել, պարսավվել, անպատվվել, անվանարկվել, ծանականալ, ծաղր ու ծանակ դառնալ, սևերես դառնալ, առակ դառնալ, խայտառակ լինել, խաղք լինել, խաղք ու խայտառակ լինել, ամոթով մնալ, մի մատ մեղր դառնալ, թուք ու մուր ուտել, թուք ու մուր լինել

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։