Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խա•նա•դան 

  1. Վան, Մոկս՝ տնարար, տուն պահող ◆ Լիաի գործ խերի, խանադան խորատ աղջիկ ի ինոջ ջրի ճամփեն բաց ի։ ԳՄր
  2. հաց տվող, ապրեցնեղ ◆ Ու՞ր է մեր խանադան մեր պապենական Վան։ Գուրգեն Մահարի

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։