Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խան•կ(ը)•ռել 

  1. Ղարաբաղ, Խարբերդ՝ շորը կրակին դեմ անելով խանձվել՝ դեղնել
  2. Խոտուրջուր՝ կեղտոտվել
  3. Պոլիս, Նոր Նախիջևան, Սեբաստիա՝ վատ լվանալուց կամ այլ պատճառներով շորը դեղնել
  4. Ղարաբաղ, Հավարիկ, Կարին, Սասուն, Համշեն՝ խունանալ՝ գունթափվել ◆ Տայրան թազա էր, հմը խառնկել էր։ (Ձեռագիր) ◆ Վարոսին պալթոն խառնկել է, հեչ բայլի չեր էնե։ (Ձեռագիր)
  5. Նոր Նախիջևան՝ (փխբ․) բնաորությունը փոխվել դեպի վատը
  6. Ակն, Սիվրիհիսար՝ հիվանդությունից կատարելապես չապաքինվել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։