խանձող
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɑnˈd͡zɔʁ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խան•ձող
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- խանձված կիսայրյաց փայտի կտոր ◆ Արտակը նստեց մեղմ այրվող խանձողների կողքին։ Դերենիկ Դեմիրճյան
- ծայրը վառվող կամ վառված փայտի կտոր, ձող, խանձողակոթ, ածխակոթ։ ◆ (Նա) խանձողների ծայրերն իրար մոտեցնելով վառեց։ (Ղազարոս Աղայան)
Բայ
- (հնց․) խանձել–ի ◆ Ուրկե՞ էին անոր մեջ խանձող, տոչորող փայտերը։ (Գրիգոր Զոհրապ)
Հոմանիշներ խմբագրել
- ածխակոթ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։