Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խանքե•խանք 

  1. Վան՝ փոխնիփոխ, ընդմիջումներով, շունչ առնելով, կամաց-կամաց

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։