խաշիմ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ խա•շիմ
- Վան, Մոկս՝ անփորձ, խամ ◆ Ձին իմացավ, որ իր խեծնողն խաշիմ ի, կլոխն առավ ու թռավ (Սրվ.): ◆ Փեսեն խաշաիմ ի, զուքանչ թըխ սովրացնի (Ձ)։
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։