խաշկորություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɑʃkɔɾutʰˈjun]
վանկեր՝ խաշ•կե•րութ•յուն
Բառակազմություն խմբագրել
Գոյական
- (նորբ․) խաշկերույթ, խաշ ուտելը ◆ Հորս հանձնարարությամբ գնացի Եզնիկ եպիսկոպոսին հրավիրելու մեր տուն՝ խաշկերության: Լրագիր օր (օրաթերթ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։