Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խաշ•փ(ը)ռ•թուկ 

  1. Վան՝ այլայլված, կարմրատակած (դեմք) ◆ Էն դեխեն յազմեն պաց, իրիսներ խաշփռթուկ Կատիկ խաթուն էկավ (Հրաչյա Աճառյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։