Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խաշ•փ(ը)ռ•թուկ 

  1. Վան՝ այլայլված, կարմրատակած (դեմք) ◆ Էն դեխեն յազմեն պաց, իրիսներ խաշփռթուկ Կատիկ խաթուն էկավ (Հրաչյա Աճառյան)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։