Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [χɑt͡ʃʰə hɑnˈvɑt͡s]

վանկեր՝ խա•չը հան•ված 

Բառակազմություն

խմբագրել

Ածական

  1. (նորբ․) տանջված, տառապած, չարչրկված ◆ Մեծ բանաստեղծ Դ. Վարուժանի այս դիտարկումը այմեական է տակավին, քանի դեռ «Խաչը հանված» մեր ժողովրդի շուրջբոլորը աղանդահարույց մանրէներ կան։ Երկիր (թերթ)

Աղբյուրներ

խմբագրել