խաչք
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χɑt͡ʃʰkʰ]
վանկեր՝ խաչք
- Կարին, Սեբաստիա, Բալու, Ակն՝ առաստաղի կամ տանիքի մեջտեղում բացված փոքրիկ պատուհան՝ քառակուսի շրջանակնրով
- Սեբաստիա՝ ծառի բնի այն տեղը, որտեղից դուրս են գալիս խոշոր ճյուղերը
- Սեբաստիա՝ առաստաղի գերան, մարդակ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։