խառթութ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɑrˈtʰutʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ խառթութ
վանկեր՝ խառ•թութ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Փոխառություն՝ պարսկերեն xartūt «իշաթութ»։
Գոյական
- սև թթի մի տեսակը ◆ Անձրևաջրերը փորելով կտուրի հողը, ցեխախառը թափվում էին խառթութի ծառի վրա։ (Միքայել Մանվելյան)
Հոմանիշներ խմբագրել
- կպրաթութ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։