Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խառ•կ(ը)•տել 

Վան՝

  1. խառնել
  2. տրորել ◆ Ծեր ծուռ կով մտավ մեր ճրուկ ածուն, խրեղեն կինծ, կարոս խյե չամուռին խառկտեց։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։