Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խառ•կ(ը)•տել 

Վան՝

  1. խառնել
  2. տրորել ◆ Ծեր ծուռ կով մտավ մեր ճրուկ ածուն, խրեղեն կինծ, կարոս խյե չամուռին խառկտեց։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։