Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խառ•նա•կու•թյուն 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. խառնակ լինելը ◆ Այդտեղ տիրում էր շուկային խառնակություն: (Շիրվանզադե)
  2. խառնաշփոթ լինելը, շփոթություն, իրարանցում ◆ Տիրեց ընդհանուր խառնակություն: (Րաֆֆի) ◆ Մութ տարրերը հենց որ առաջին փորձն անեն քաղաքում թալան, հրացանաձգություն կամ խառնակություն գցելու, կջնջվեն երկրի երեսից։ (Վահան Թոթովենց) ◆ Խառնակություն Է ընկել աշխարհքը:ԱՍ ◆ (Դպրոցի գործերում) այժմյան բաբելոնյան խառնակությունը կվերանա։ (Րաֆֆի)
  3. իրար խառնվելը, աղավաղություն ◆ Այդպիսի խառնակություններ հաճությամբ էր թույլատրում մազդեզական կրոնը։ (Լեո)
  4. անբնական կամ անկարգ՝ ապօրինի զուգավորություն, անառակություն
  5. մետաղների խառնուրդ իրար հետ ձուլում
  6. խռովություն ◆ Շատ լավ գիտեի, որ խառնակություններ են պատահելու, գիտեի, որ մեր գավառում անիշխանություն է։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Գյուղում լուր տարածվեց, թե քաղաքում խառնակություն է եղել։ (Ակսել Բակունց)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տե՛ս խառնաշփոթություն

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել