Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [χɑrnɑkt͡ʃʰutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խառ•նակ•չու•թյուն  

Ստուգաբանություն խմբագրել

Գոյական

  1. խառնակիչ լինելը ◆ Հեռանալուց հետո ևս սկսեց խառնակչությամբ զբաղվել։ (Գարեգին Սևունց)
  2. խռովություն ◆ Նա գյուղում խառնակչություն պիտի անի , ջուր պիտի պղտորի։ (Ակսել Բակունց) ◆ Քաղաքում խառնակչություն է տիրում։

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. իրարանցում

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել