Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [χɑrnɑʃˈpʰɔtʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խառ•նա•շ(ը)•փոթ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Ածական

  1. խառն ու շփոթ, խառնիխուռն ◆ Խառնաշփոթ գործեր։ ◆ Երկիրը խառնաշփոթի մեջ էր։ ◆ Խռովքն ու խառնաշփոթը տարածվեց ողջ հայոց աշխարհում։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Այս խառնաշփոթը պետք է դուրս թափել։
  2. անհանգիստ ◆ Խառնաշփոթ րոպեներն անցել էին արդեն։ (Րաֆֆի)
  3. շփոթված, մոլորված
  4. խռովահույզ , տագնապալից ◆ Խառնաշփոթ հոգով տվայտում էր նա առանց ելք գտնելու։
  5. մղձավանջային ◆ Կատարված իրողությունները ներկայանում էին նրան որպես մի խառնաշփոթ երազ։ (Րաֆֆի)
  6. անորոշ {{օրն տրամադրությունը տակնուվրա էր անում։|Սեկ.}} ◆ Որտեղի՞ց էին գալիս խառնաշփոթ ձայները։ (Ղազարոս Աղայան)
  7. խառնաշփոթություն ◆ Ընդունակ է ամեն բան խառնաշփոթ անելու։ Հովհաննես Թումանյան

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. խառնիխուռն, անկարգ, խառն, խառնիճաղանջ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել