Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խառ•նա•րան 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. հրաբխային լեռան գագաթի բացվածք, որտեղից ժայթքում է լավան ◆ Վեզուվի խառնարանից անընդհատ ծուխ ու գոլորշի է բարձրանում։
  2. (փխբ․) իրադարձությունների՝ դեպքերի՝ բախումների այն տեղը, որտեղ բուռն կերպով է տեղի ունենում մի բան
  3. երկու գետերի կամ հոսող այլ ջրերի միմյանց խառնվելու տեղը ◆ Արփիկը չէր զգում, որ մոտ էր գտնվում Քասախի ու Շաղվերդի խառնարանին: Անահիտ Սեկոյան
  4. վայր, ուր միմյանց հետ խառնված են տարբեր երևույթներ՝ առարկաներ ◆ Չէինք տարբերվում վայրի գազանից ահի ու արյան այդ խառնարանում: Եղիշե Չարենց
  5. մարտերի ամենաեռուն ու թեժ վայրը ◆ Եռում էին պատերազմի խառնարաններում: Սերո Խանզադյան ◆ Ու կանգնել եմ ես՝ ու գլուխս տոթ խառնարաններում անցած ու գալիք անթիվ օրերի։ Եղիշե Չարենց

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. խառնոց
  2. տե՛ս մարմնարան

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել