Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խառ•նի•խու•ռը 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Ածական

  1. անկարգ կերպով խռնված, խառնակ ◆ Կեղտոտ ամաններ, փայտե գդալներ, բոլորը խառնիխուռը թափթփված էին։ (Միքայել Մանվելյան)
  2. խառնափնթոր, խառնաշփոթ ◆ Հոգնած էր, վաստակած, խոհերը խառնիխուռը և վրդովյալ։ Եղիշե Չարենց
  3. անկապակից, կցկտուր

Հոմանիշներ խմբագրել

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել