խառնիչ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɑrˈnit͡ʃʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խառ•նիչ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- գործիք, որով մի բան խառնում են ◆ Խառնիչի փականը այժմ գործում է էլեկտրական հոսանքով։ (Մամուլ) ◆ Քլորաբրազիեն ձեռքում բռնած էր իր խառնիչը: Թարգմ
- խառնող բանվոր
- հին լաթ, որով թոնիրը սրբում են հաց թխելուց առաջ
- (խոհր․) խոհանոցում օգտագործվող մեխանիկական, էլեկտրական սարք մթերքներ նախապատրաստելու, համասեռ դարձնելու համար
- (հրտմ․) հարմարանք ռեագենտների խառնման և նրանց լվացող հեղուկի (գազի) շիթի մեջ մտցնելու համար
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։
- Ռ․Զ․ Հակոբյան, Հորատման տերմինների ռուսերեն-անգլերեն-հայերեն բացատրական բառարան, Երևան, «Ճարտարագետ», 2011 — 220 էջ։