խառնորդ

Հայերեն բարբառային բառ

• ՄՀԱ՝ [χɑrˈnɔɾd]

վանկեր՝ խառ•նորդ 

1. Սեբաստիա՝ խառնուրդ
2. (փխբ․) խռովահույզ, վրդովված, հուզված

Արտահայտություններ

1. Գլուխը խառնորդ,
   1. լուսնոտ
      1. աչքին ոգիներ երևացող

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։