խառտոց
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χɑrˈtɔt͡sʰ]
վանկեր՝ խառ•տոց
- Սեբաստիա, Բալու՝ խարտոց
- (փխբ․) կյանք մաշող պարագա՝ հանգամանք
Արտահայտություններ
խմբագրել- Մկանը խառտոցը լզելն է, Հաճույք զգալ որևէ բան փչացնելուց
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։