խասըմ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ˈχɑsəm]
վանկեր՝ խա•սըմ
- Գամիրք՝ ախոյան, թշնամի,հակառակորդ ◆ Մարթը հասկանա կը, օր ատ օցը աս օցին խասըմն է։ (Ստեփանոս Մալխասյանց) ◆ Իմ ախչկան խասմիր շատ ին։ Ահ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։