խավարամիտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɑvɑɾɑˈmit]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խա•վա•րա•միտ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- միտքը խավար, լուսավորության և առաջադիմության հակառակ` հակառակորդ, հետադիմական ◆ Լինում են հետադեմներ և հառաջադեմներ։ Խավարամիտներ և ազատամիտներ։ (Րաֆֆի)
- խավարամտություն արտահայտող ◆ Խարույկի բոցերի մեջ վառվեցին խավարամիտ գրքերը։ (Ակսել Բակունց)
- տգետ, հետամնաց ◆ Ավելի դյուրին չի լինիլ…կրել մի խավարամիտ հոր անեծքը։ (Շիրվանզադե)
Հոմանիշներ
խմբագրել- խավարասեր
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։