Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [χɑvt͡sɑˈɾɑɾ]

վանկեր՝ խավ•ծա•րար 

  1. Երևան՝ խավիծ եփող

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. Շուշանը շփոթ էփել չգիտեր՝ վանքի խավծարար դրին (առած), Ասվում է՝ երբ մեկին իր ունակությունից վեր գործում են հանձնարարում կամ բարձր պաշտոնի դնում

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։