խար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɑɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ խար
վանկեր՝ խար
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն իրանական աղբյուրից. հմմտ. միջին պարսկերեն xvār «կեր, ուտելիք», պարսկերեն xvār «-կեր»։
Գոյական
- (աշխգր․) հատիկային կուլտուրա
- անասունների չոր կեր ◆ Ահա ձեզի բերեր ենք խար խուրձերով, հարդը անուշ ուրցերով։ (Դանիել Վարուժան) ◆ Զորքերը հափշտակեցին…անասունների համար ամբարած խարն ու պաճարը։ (Մուրացան)
- փուշ ◆ Խարը, որ ես վարդի բողբոջ էի թարգմանել, միաժամանակ մնում է փուշ։ Հովհաննես Թումանյան
- ճիճու ◆ Խարը, ոչ թե փուշն է, այլ էն ճիճուն, բողոճը, որ ուտում է վարդը։ Հովհաննես Թումանյան
Հոմանիշներ
խմբագրել- փուշ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Գրգեարյան Հ․Ղ․, Հարությունյան Ն․Մ․, Տնտեսական աշխարհագրության տեղեկատու բառարան (խմբ. Ավագյան Գ․Ե․), Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1982 — 408 էջ։