Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խա•րա•զա•կար 

  1. մաշիկանման, հասարակ կոշիկ ◆ Իմ ծառան ինձ պես պիտի լինի. կիսամաշ չուխեն հագին, խարազակար, կոշիկը ոտքերին։ (Պերճ Պռոշյան)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։