խարազան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɑɾɑˈzɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ խարազան
վանկեր՝ խա•րա•զան
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն իրանական աղբյուրից՝ միջին պարսկերեն xarāzan «էշ քշող»։
Գոյական
- կաշեփոկերից կամ ձարից հյուսած երկար ու հաստ մտրակ՝ խոշոր եղջերավոր անասուններին վարելու համար ◆ Նրա ձեռքում միշտ տեսնվում էր բահ, բրիչ, մանգաղ և անասունները քշելու խարազան: (Րաֆֆի)
- գութանը լծին միացնող երկար առեղով երկանիվ հարմարանք
- (փխբ․) պատիժ ◆ Երգեմ ես…ծանր լու՞ծը և կամ խարազա՞ն, թե՞ հայի կրած կյանքը դառնագին։ Ռափայել Պատկանյան ◆ Արդարության խարազան քո սրտիցը խլե սերմը չարության։ Հովհաննես Հովհաննիսյան
- (փխբ․) պատժիչ, պատիժը գործադրող Երկինքը ուզեց, նրան ինձանով և ինձ նրանով պատժելու համար, որ ես լինեի իր խարազանը և դատավարը։
- (փխբ․) ճնշում, կեղեքում, հալածանք
Հոմանիշներ
խմբագրել- ճիպոտ
- էշածան
- իշածան
- էշին ածելու / քշելու փայտ
Արտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | խարազան(ը) | խարազաններ(ը) |
| Սեռ. | խարազանի | խարազանների |
| Տր. | խարազանի(ն) | խարազանների(ն) |
| Հայց. | խարազան(ը) | խարազաններ(ը) |
| Բաց. | խարազանից | խարազաններից |
| Գործ. | խարազանով | խարազաններով |
| Ներգ. | խարազանում | խարազաններում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։