Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խարակ

վանկեր՝ խա•րակ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Փոխառություն իրանական աղբյուրից՝ xārāk. հմմտ. պարսկերեն xārā «գրանիտ»։

Գոյական

  1. ջրածածկ կամ ջրից դուրս ցցված ժայռ, որ վտանգավոր Է նավագնացության համար, խութ ◆ Խարակների մեջ մոլոր ու խփվելով խութե-խութ հորձանոտում մահացավ։ (Մամուլ)
  2. ժայռ, քարաժայռ ◆ Գետը կանցնի հպարտ խարակներուն առջևեն։ (Միսաք Մեծարենց) ◆ Արևը կիզում է վերևից, իսկ ջերմացած խարակները՝ ներքևից։ (Մուրացան)
  3. հերկված արտի մեջ չհերկված փոքրիկ հողակտոր ◆ Մաճը Արմենի ձեռքից դուրս է պրծնում և խարակներ անում։ (Վախթանգ Անանյան) ◆ Կհերկենք խորը ու առանց խարակների: (Հրաչյա Քոչար)
  4. (փխբ․) խոչընդոտ, արգելիչ հանգամանք ◆ Խոփը դուրս է ընկնում ակոսից և խարակ է տալիս։ (Մամուլ)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. (նորբ․) պատգարակ
  2. խատիլ, հատ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։