խարամ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɑˈɾɑm]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ խարամ
վանկեր՝ խա•րամ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Հազիվ թե կապ ունենա հնդեվրոպական *ker-/*k՛er- «կեղտագույն, գորշագույն» արմատի հետ (հին հնդկերեն kardama «կեղտ, աղբ», հին վերին գերմաներեն uoz, հին սաքսոներեն hrot «մուր, մրուր»)։ Քիչ հավանական է կապը նաև խարել «այրել, դաղել» բայի հետ։
Գոյական
- մետաղաձուլական տարբեր պրոցեսների ժամանակ ստացվող կողմնակի նյութ՝ խառնուրդների, մոխրի, արագացուցիչների հալված կամ սառած զանգվածի ձևով ◆ Այստեղ գտնվել են մետաղի հալքանոթներ, խարամներ և քարե ձուլակաղապրներ։ (Մամուլ) ◆ Անաղարտ մետաղն հալելու համար անպետք խարամի լեռներ են հալում։ Եղիշե Չարենց ◆ Նրանք մեքենաներով հանգույցի բնակելի շենքերի շրջակայքից տեղափոխում են խարամը: (Մամուլ) ◆ Կառույցների համար անհրաժեշտ այդ նյութերը մայրաքաղաքի շինարարներին մատակարարում է Ավանի խարամի հանքի կոլեկտիվը։ (Մամուլ) ◆ Պեմզաների, խարամների և տուֆերի 90 տոկոսը գտնվում է Հայաստանում։ (Մամուլ)
- (գյուղտնտ․) (անտառ․) աճյուն, մնացորդներ
Հոմանիշներ խմբագրել
- թափոն
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։