Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խա•րան•վել  

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բայ

  1. դրոշմել ◆ Կարելի էր ապրել, եթե մարմնի վրա խարանված չլիներ հայոց երկաթագիր տառերից մեկը։ (Վիգեն Խեչումյան) ◆ Նրանց բոլորի դեմքին խարանված էր անխուսափելի պարտությունը։ (Ակսել Բակունց)

Հոմանիշներ խմբագրել

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել