խարտոց
Հայերեն
Արտասանություն
ՄՀԱ: [xartoc]
- ՄՀԱ՝ [χɑɾˈtɔt͡sʰ]
վանկեր՝ խար•տոց
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- քերթատամնավոր պողպատի փականագործական ձեռքի գործիք՝ մետաղներ խարտելու՝ խարտոցելու ինչպես և կոտրելու համար ◆ Կովը…դուրս անելով յուր խարտոցի նման լեզուն՝ սկսեց լիզել։ (Րաֆֆի) ◆ Երկաթին քսվող խարտոցի ձայն հանեց։ (Գարեգին Սևունց)
- ամեն ինչ մաշող՝ ոչնչացնող առարկա (փխբ․) ◆ Ժամանակի խարտոցը ամեն բան կուտե։ (Ավետիք Իսահակյան)
- մարդու ձեռքի՝ զգացմունքների՝ զգայարանների վրա ազդող բան ◆ Նրա ամենօրյա փնթփնթոցն ու անտեղի ամեն բանի վրա խոսելը խարտոց էր տան անդամների ականջներին։
- նրա լեզուն մի անտանելի խարտոց էր մարդու համար
Հոմանիշներ խմբագրել
- խարտիչ, քերոց, քարթեխ (քերթատամնավոր փականագործական ձեռքի գործիք) (հնց․)
- դակուր (մեծ ատամներով ձեռքի գործիք)
Արտահայտություններ խմբագրել
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
|
|