խացուկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χɑˈt͡sʰuk]
վանկեր՝ խա•ցուկ
- Ակն՝ որդոտած, խոցեր ունեցող (միրգ)
Արտահայտություններ խմբագրել
- Խակ ու խացուկ, Ակն՝ դեռ չհասած ու փչացած (միրգ)
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։