Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խաց•տուն 

  1. Վան՝ թոնրատանը կից մառան, որտեղ առաստաղից կախված մեծ տաշտի մեջ տաշտի մեջ դրսում էին մի քանի օրվա համար չորացած լավաշները

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։