խափամա
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χɑpʰɑˈmɑ]
վանկեր՝ խա•փա•մա
- Պոլիս, Բալու՝ ոչխարի փորոտիք՝ մեջը լցրած համեմունքներով շաղախված բղլուր, որ եփում են թոնրից կախված պուտուկի մեջ ◆ Կնիկ կըսե մարդուն. «Խաչո, խափամեն էփեր է, հազըր է»։
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։