Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ խափան
վանկեր՝ խա•փան
Ստուգաբանություն
խմբագրել
Գոյական
- խափանված ◆ Գնում է պատահում մի խափան ջրաղացի։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Գութանը խափան է: ◆ (Կյանքս) խափան, խոպան ու անպտուղ անցավ առանց արդյունքի։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Յուր զորությամբ խափան էր ամեն չարիքի։ (Րաֆֆի) ◆ Խոփը կոտրվեց, ահա մի ամբողջ օր խափան ենք մնացել։
- տե՛ս խափանություն
Արտահայտություններ
խմբագրել
- խափան անել՝ լինել– խափանել խափանվել
Թարգմանություններ
|
|
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
|