Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [χɑpʰɛs χuˈpʰɛs]

վանկեր՝ խա•փես-խու•փես 

  1. Քեսաբ՝ սուտ, անիրական ◆ Խափես-խուփես պաներուն իմ է հավատալս չի քար կա։ (Ձեռագիր)
  2. նույնն է՝ խաբես-խուբես

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։