խափլան
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χɑpʰˈlɑn]
վանկեր՝ խափ•լան
- Նոր Ջուղա՝ սուտասան, խաբեբա ◆ Խիստ խափլան է էլի։ (Գարեգին Սևունց) ◆ -Է՜յ, խափլուկ շուն, ասիր ու չէկար։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։