խաքան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɑˈkʰɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խա•քան
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- արևելյան մի քանի ցեղերի մանավանդ մոնղոլների թագավորի անվանումը, միապետ ◆ Խաքանի պատգարակը շրջապատված էր ընտիր հեծյալների օղակով։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Ով մեծազոր խաքան, հրամանդ գործադրված է։ Առ
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե´ս միապետ
Արտահայտություններ խմբագրել
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։