Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խ(ը)դ•րաց 

  1. Վան, Մոկս, Շատախ՝ միասին, իրար հետ ◆ Ուխտ արինք խդրաց, որ խդրաց ապրինք։ (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Յեմ կնիկ Յեխսո ձի խաց կը պէրեր, սուֆրեն կըփռենքյ ու խդրաց կընստենք խրամենց կանենք։ Մ. Մրդ տե՛ս խատ³, խետ6

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։