Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խելագարուել

վանկեր՝ խե•լա•գար•վել

Ստուգաբանություն

խելագար դառնալ ◆ Ա՜ մեր, խելագարվեցի՞ր, քեզ ի՞նչ պատահեց։ Հովհաննես Թումանյան
(փխբ․) խիստ տարվել՝ զմայլվել՝ հափշտակվել մի բանով ◆ Այդ հին դաշտւմ կռվում էին ամբոխները խելագարված: Եղիշե Չարենց ◆ Այնպիսի ճառ խոսեց մեր առաջ, որ գարդմանացի հայրենասերները բոլորովին խելագարվեցան: (Մուրացան)
կատաղել, մոլեգնել

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։