խելակորույս
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɛlɑkɔˈɾujs]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ խելակորոյս
վանկեր՝ խե•լա•կո•րույս
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- խելքը կորցրած՝ խելքը գցած ◆ Աչքիս լույսը թող խավարի…խելակորույս թափառեմ սար ու ձոր։ (Միքայել Մանվելյան)
- տագնապահար, խելահեղ դարձաց ◆ Խելակորույս այծյամը բնազդով գնաց վտանգն ու մխվեց տեղը։ ◆ Մայրը խելակորույս իսկույն ևեթ վրա թռավ կատաղի։ Հովհաննես Թումանյան
- սրընթաց, կատաղորեն ◆ Ալեքսանյանը…գնում էր խելակորույս արագությամբ։ (Բոգդան Վերդյան) ◆ (Շունը) խելակորույս սլացել էր Օհան ամու մոտ։ (Ավետիք Իսահակյան)
Արտասանություն
խմբագրել- խելագարություն արտահայտող ◆ Խելակորույս քո տեսքով ո՞նց չատեցիր դու մահին։ Եղիշե Չարենց
- փխբ․ մոլեգին, կատաղի ◆ Իզաբելլան շարունակեց խռովահույզ, ալեկոծ ու խելակորույս պարը արևի ծագման։ (Վահան Թոթովենց)
Հոմանիշներ
խմբագրել- խելագար
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։