խելահեղ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɛlɑˈhɛʁ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ խելայեղ
վանկեր՝ խե•լա•հեղ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- (հնց․) խելքը կորցրած, խելքը գցած, ցնդած (անձ)
- մոլեգին, բուռն, կատաղի ◆ Եվ քրքիջով խելահեղ (մրրիկը) սրբեց երկիրը քո հին։ Եղիշե Չարենց
- ցասումից՝ ոգևորությունից վախից խենթացած՝ մոլեգնած՝ կատաղած ◆ Այրվում էր կրքից՝ սրածել իր դեմ խճճված այդ խելահեղ, օրինազանց մարդկանց։ Դերենիկ Դեմիրճյան
- խիստ ոգևորված՝ ներշնչված ◆ Այնտեղ խելահեղ պատանեկությունն էր։ (Բոգդան Վերդյան)
- խելակորույս դարձնող ◆ Ցնցվեց Արտակը և խելահեղ սլացավ դեպի խուցը։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Արկերը թռչում էին դեպի աջ՝ խելահեղ խշշոցով լցնում եթերը։ (Բաղիշ Հովսեփյան)
- անսահման, ծայրաստիճանի ◆ Թորիկը խելահեղ գորովանքով գրկեց Թուրիկ մորաքույրին և սեղմեց կրծքին։ (Վահան Թոթովենց) ◆ Խելահեղ հայացք։
Հոմանիշներ
խմբագրել- մոլեգին
- կատաղի
- խելագար
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։