խելառություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɛlɑrutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ խելառութիւն
վանկեր՝ խե•լառ•ու•թյուն
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- () խելառ լինելը ◆ Թող այդպես լինի, մեծավորների խելառությունը չպետք է մնա առանց հսկողի։ Շեքսպիր
- խելառի հատկությունը՝ վիճակը
- խելառի արարք՝ վարքագիծ ◆ Ամենքը, ամենքը (սիրում են) մինչև ուր հասել է Դոնքիշոտի ազնիվ խելառությունը: Հովհաննես Թումանյան
Հոմանիշներ խմբագրել
- խելագարություն, հոգեկան հիվանդություն։
- Խենթություն, ծռություն։
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։