խելացիությունը վերագտնել ◆ Ժամանակին խենթությւոններ շատ էր արել, բայց այս անգամ կարծես թե խելքը գլուխը բերեց և զգույշ վարվեց։ ◆ Տիգրան կանգ առավ իր անվայել աղերսանաց մեջ ու մանրերկրորդ մը [«մի վայրկյան»] բավեց խելքը գլուխը բերելու... պատվո ճամբեն չի խոտորեցավ։ (Գրիգոր Զոհրապ)
(հզվդ․) ուշքի գալ ◆ -Մա՛յր իմ... մա՛յր իմ... ի՞նչ եղար հանակրծ... խելքդ գլուխդ բեր, խոսե։ Պետրոս Դուրյան◆ Բայց Ավետիքը հենց որ նրանց տեսնում է՝ ամաչում է, խելքը գլխին է բերում, ձին նստում, հեռանում։ (Ղազարոս Աղայան)
լրջմիտ լինել ◆ Ամեն մարդ, ամեն տուն, ամեն քաղաք և հասարակություն ինքը յուր խելքը գլուխը բերած պիտի մտածե յուր անցածը, ներկան և ապագան։ (Միքայել Նալբանդյան)
