հասկանալ, անդրադառնալ ◆ «Այս կամակորին հարկավոր է մշակել, որ խելքը գլուխը գա»: Մուշեղ Գալշոյան◆ -Միայն միջոց մը գտիր, որ այդ ապուշին խելքը գլուխը գա: Պետք է հասկանա որ այդքան ալ անտեր անտիրական չեմ։ Գևորգ Աճեմյան◆ -Ծո՛, դուն ո՜վ, նապաստակ բռնո՜ղն ով, խելքդ ե՞րբ գլուխդ պիտի գա: Աշոտ Հովհաննիսյան
հասունանալ գիտակության գալ ◆ -Դեռ ջահիլ է, արյունը նոր է եփ գալիս, կմեծանա, խելքը գլուխը կգա: (Րաֆֆի)◆ -Այն ատեն չոճուխ [«երեխա»] էի, հիմա խելքս գլուխս եկավ: Երվանդ Օտյան◆ Ամա էսպես բանի վրա խոսողի ատամները պետք է ջարդած, որ խելքը գլուխը գա: (Խաչատուր Աբովյան)
(հզվդ․) ուշքի գալ (փխբ․)◆ Եվ երբ, ինչպես ասում են, խելքս գլուխս եկավ, տեսա, որ ոըքերիս մոտ մի կոկորդիլոս է ընկած։ «Ավանգարդ»◆ Ուշակորույս եղած էր։ Մեր խնամքներուն շնորհիվ խելքը գլուխը եկավ: Երվանդ Օտյան◆ -Կը բաշխես, որ քեզ տեսնելու վրա ուրախացա ու սիրտս թիլացա, հիմի էլ երկյուղ մի՛ անիլ, խելքս գլխիս եկավ: (Պերճ Պռոշյան)
իրեն գտնել ◆ Ոտքի վրա գրիպ տարա։ Բայց հիմա խելքս գլուխս է գալիս: «Ազգ»◆ Հիմա երկրում ի՜նչ հրաշագործ վերակառուցում էլ որ անեն, միևնո՜ւյնն է, դեռ երկա՜ր-երկա՜ր ժամանակ այս երկրի խելքը գլուխը չի՜ գա: Երեկոյան Երևան
սթափվել, զգաստանալ ◆ Առավոտը այդ մարդու քե ֆովությունն անցնում է և խելքը գլուխը գալիս: ◆ Հանկարծ իշխանուհին զգաց յուր արարքն և բաց թողեց նրան։ Նրա խելքը գլուխն եկավ: Ն-Դ ◆ Անախորժ հուսախաբություն մը կրածի պես պահ մը քարացվ մնաց, բայց շուտով խելքը գլուխը գալով՝ դանդաղորեն հեռացավ։ Երեկոյան Երևան
